ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΑΛΑΤΩΝ ΣΕ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗ ΥΓΡΑΣΙΑ
Η κατανομή των αλάτων γίνεται με βάση τη διαλυτότητά τους στο νερό. Όσο πιο υδατοδιαλυτό είναι ένα άλας τόσο πιο ψηλά ανέρχεται σε ανερχόμενη υγρασία. Τα βασικά άλατα σε μια ανερχόμενη υγρασία είναι τα θειικά, τα νιτρικά και τα χλωριούχα.
Τα θειικά είναι τα λιγότερο υδατοδιαλυτά και συνεπώς τα λιγότερο κινητικά μέσα στην τοιχοποιία ενώ τα χλωριούχα είναι τα περισσότερο υδροδιαλυτά και τα πλέον κινητικά. Οπότε η κατανομή των αλάτων σ’ αυτήν έχει ως εξής:
στη χαμηλή ζώνη θα εμφανίζονται θειικά άλατα, στη μεσαία νιτρικά και στην υψηλή ζώνη τα χλωριούχα.
Τα άλατα μετά την εξάτμιση του νερού παραμένουν κοντά στην επιφάνεια του τοίχου. Είναι σημαντικό να κατανοηθεί εδώ ότι όσο πιο διαλυτό είναι ένα άλας τόσο πιο υγροσκοπικό είναι επίσης. Κατά συνέπεια στην άνω ζώνη της ανερχόμενης υγρασίας αναμένεται και μεγαλύτερη υγροσκοπικότητα. Η υγροσκοπικότητα αυτή ενισχύεται και από την ποσότητα των αλάτων που στο άνω τμήμα της ζώνης εξάτμισης αναμένεται να είναι μεγαλύτερη από ό,τι στις χαμηλότερες.
Τα παρακάτω άλατα είναι αυτά που κυρίως διαλύονται και ανέρχονται στην τοιχοποιία:
NaCl
Na2SO4
NaNO3
MgCO3
NH4NO3
CaCO3
K2SO4
KCl
CaSO42Η2Ο
KNO3
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)