ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: «ΡΩΓΜΕΣ ΣΤΟ ΤΑΒΑΝΙ»
Αιτία: Οι ρωγμές στην οροφή-ταβάνι ενός δωματίου προκαλούνται από πέντε διαφορετικές αιτίες:
 |
| Ενανθρακώσεις σε ταβάνι. Παρατηρείστε τα σχήματα στην οροφή. |
1) Από υγρασία από ταράτσα ή βεράντα που βρίσκεται πάνω από το δωμάτιο. Με την πάροδο πολλών ετών, η υγρασία «διάβρωσε» το μπετόν της πλάκας (αν μπορούμε να το εκφράσουμε έτσι) και σταδιακά οδήγησε σε ενανθράκωσή του. Ο όρος «ενανθράκωση» είναι περίπου συνώνυμος του όρου «διάβρωση». Από την ενανθράκωση τα σίδερα του οπλισμού αρχίζουν να σκουριάζουν. Τότε αυξάνεται ο όγκος τους και σπάνε το μπετόν της οροφής (ειδικά αν βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια της οροφής) που έχει ενανθρακωθεί. Σπάζοντας το μπετόν της οροφής παρασέρνει και τον σοβά του ταβανιού. Ειδικά μάλιστα αν αυτός δεν τοποθετήθηκε με σωστό τρόπο, μπορεί να αποκολληθεί μεγάλο τμήμα του σοβά και να πέσει. Αν όμως ο σοβάς έχει εφαρμοσθεί καλώς, τότε η διόγκωση του σιδήρου και η θραύση του μπετόν της οροφής απλά θα οδηγήσει σε ρωγμές στο επίχρισμα. Αυτές μοιάζουν συνήθως με δύο παράλληλες γραμμές σε μια απόσταση τριών έως πέντε εκατοστών η μία από την άλλη, παρακολουθώντας το σίδερο που βρίσκεται από πίσω. Σε μεγαλύτερη απόσταση μπορεί να εμφανίζονται και άλλες τέτοιες ρωγμές, οι οποίες έχουν την ίδια κατεύθυνση (είναι δηλαδή και αυτές παράλληλες μεταξύ τους και μεταξύ των υπολοίπων). Μπορούν όμως να πάρουν και τη μορφή τοπικών φουσκωμάτων στο επίχρισμα.
Λύση: Στεγανοποίηση – μόνωση της υπερκείμενης επιφάνειας (ταράτσας ή βεράντας) και κατόπιν αποκατάσταση των ενανθρακωμένων τμημάτων της οροφής από κάτω.
2) Από έντονες συστολές ή διαστολές της οροφής, λόγω του μεγάλου μεγέθους της. Οι ρωγμές αυτές μπορεί να σχηματισθούν αν η επιφάνεια της οροφής έχει μεγάλες διαστάσεις και καταπονείται από σχετικά μεγάλες θερμοκρασιακές μεταβολές. Για παράδειγμα έχει μια ταράτσα ή μια βεράντα που δεν είναι καλά θερμομονωμένες από πάνω.
 |
| Επίλυση των προβλημάτων ενανθράκωσης μετά τη μόνωση της ταράτσας, με ειδικά συστήματα που το επιτυγχάνουν. |
Λύση: Δημιουργία αρμού ή αρμών διαστολής και σφράγισή του με ελαστικό σφραγιστικό υλικό. Επίσης διάνοιξη των ρωγμών και σφράγισή τους με ελαστικό μη συρρικνούμενο στόκο.
3) Από καλώδια ή σωλήνες που περνούν πίσω από το επίχρισμα-σοβά της οροφής. Όταν ένας σωλήνας (συνήθως ηλεκτρολογικός ή ένα καλώδιο σκέτο που οδηγεί σε φωτιστικό στο κέντρο της οροφής) έχει στερεωθεί στην οροφή και έχει σοβατισθεί, στο σημείο αυτό το πάχος του επιχρίσματος είναι μικρότερο από ό,τι στο υπόλοιπο ταβάνι. Τούτο προκαλεί ένα ευπαθές σημείο για να ρηγματώσει ο σοβάς ακριβώς κάτω από το καλώδιο, καθώς δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις μικρές αλλά όχι ανύπαρκτες συστολές και διαστολές του, από τις θερμοκρασιακές μεταβολές στο χώρο. Επιπρόσθετα αν το καλώδιο είναι πιο ελαστικό από το σοβά μπορεί να προκαλέσει το ίδιο φαινόμενο. Η μορφή λοιπόν που παίρνει είναι ευθεία που καταλήγει σε κάποιο φωτιστικό.
4) Από ρωγμή του μπετόν που μεταφέρεται στο επίχρισμα. Κάποια μικρή καθίζηση ή κάποια πλαστική συρρίκνωση ή και έλλειψη αρμού διαστολής (ενώ απαιτείτο) μπορεί να προκαλέσουν ρωγμές στην πλάκα από μπετόν της οροφής και αυτή με τη σειρά της να μεταφερθεί και στο επίχρισμα-σοβά στο ταβάνι. Τα συμπτώματα σε περίπτωση μικροκαθίζησης συνήθως παίρνουν τη μορφή μιας καμπύλης διαγωνίου, χωρίς να αποκλείονται και άλλοι σχηματισμοί. Κατά το φαινόμενο της πλαστικής συρρίκνωσης παίρνει τη μορφή ευθείας κάθετης κατά το μήκος του κτηρίου και εκτείνεται και στα δοκάρια τα οποία τέμνει. Εμφανίζεται σε κάποια κτήρια μετά την πρώτη δεκαετία και συνηθέστερα μετά τη δεύτερη δεκαετία του κατασκευής του κτηρίου. Τέλος η έλλειψη αρμού διαστολής σε ένα μεγάλου μήκους κτήριο που προφανώς απαιτούσε την ύπαρξή του, μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση μίας ή και περισσοτέρων ρωγμών κάθετων κατά το μήκος του κτηρίου, που είναι σχεδόν ευθείες αλλά όχι τόσο όσο στην προηγούμενη περίπτωση.
Λύση: Απαιτείται πραγματογνωμοσύνη και πρόταση στατικού μηχανικού.
5) Από την ύπαρξη θερμομονωτικού υλικού πίσω από το επίχρισμα και κάτω από την πλάκα της οροφής. Αυτό είναι ένα πολύ συνηθισμένο φαινόμενο. Η ελαστικότητα των θερμομονωτικών πλακών που αποτελούν το υπόστρωμα, είναι μεγαλύτερη από αυτή του επιχρίσματος-σοβά με αποτέλεσμα να προκαλούν ρωγμές που παίρνουν συνήθως τη μορφή πολλών ρωγμών που σχηματίζουν συνήθως πενταγωνικά σχήματα αλλά όχι με καθαρές ευθείες ή και μεγαλύτερες ρωγμές χωρίς συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Λύση: Κατασκευαστικά ο οπλισμός του επιχρίσματος και η θερμομόνωση και από πάνω από την πλάκα οροφής. Επισκευαστικά η πιο ενδεδειγμένη λύση είναι η εφαρμογή ελαστικού επιχρίσματος οπλισμένου με υαλόπλεγμα.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)