ΣΗΜΕΙΑ ΣΕ ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΑΡΑΤΣΑΣ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ. ΚΑΓΚΕΛΑ.
Κίνδυνος υδρογέφυρας από τα κιγκλιδώματα προστασίας
α) Από σκουριά σε στραντζαριστά κιγκλιδώματα (κάγκελα):
Σε περίπτωση που θέλουμε να στεγανοποιήσουμε μια ταράτσα – δώμα, η ακόμη και βεράντα, εκείνο που είναι αναγκαίο να προσεχθεί είναι η αποφύγή υδρογεφυρών από ευπαθή σημεία. Ένα τέτοιο μπορεί να αποτελέσει η οξείδωση των κιγκλιδωμάτων ειδικά όταν αυτά είναι στρατζαριστά.
 |
| Τα συγκεκριμένα κιγκλιδώματα δεν είναι από στραντζαρισμένο σίδερο αλλά από συμπαγές. Τα στραντζαριστά κάγκελα στα δώ- ματα σκουριάζουν εύκολα και δημιουργούν ευπαθή σημεία στη μόνωση. |
Η οξείδωση αυτή, είτε βρίσκεται στη βάση είτε στο στέλεχος του κιγκλιδώματος, μπορεί να εμφανίσει οπή μέσα από την οποία το νερό της βροχής μπορεί να εισχωρήσει και να καταλήξει στη μόνωση παρακάμπτοντας τη στεγανωτική στρώση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η υγρομονωτική στρώση αναγκαστικά “αγκαλιάζει” τις κολώνες των κιγκλιδωμάτων. Κατά συνέπεια μέσα από αυτά μπορεί να εισχωρήσουν ύδατα κάτω από την υγρομονωτική στρώση, παρακάμπτωντάς την.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Αν υπάρχουν στραντζαρισμένα κάγκελα, καλό είναι να αλλαχθούν με νέα κάγκελα από συμπαγές σίδηρο (μασίφ) πριν από τις εργασίες μόνωσης. Σε κάθε περίπτωση η επιμελής συντήρηση ενός κιγκλιδώματος είναι αναγκαία όχι μόνο για την μακροβιότητα του ίδιου και της κάλυψης των αναγκών που καλύπτει (δηλαδή την ασφάλεια όσων επισκέπτονται το δώμα) αλλά και για την ασφάλεια της υγρομόνωσης.
β) Από χαμηλό οριζόντιο τμήμα του κιγκλιδώματος όταν αυτό εφάπτεται ή σχεδόν εφάπτεται του δαπέδου του δώματος ή του (χαμηλού κιγκλιδώματος) στηθαίου βάσης του:
Όχι σπάνια εμφανίζεται αυτό το πρόβλημα σε παλαιά δώματα, προφανώς γιατί ο σιδεράς δεν υπολόγισε σωστά ή αμέλησε να υπολογίσει το ύψος της μόνωσης.
Το συγκεκριμένο όμως τμήμα του κιγκλιδώματος, ανεξάρτητα αν είναι από συμπαγές σίδηρο, (πόσο μάλλον αν είναι από στραντζαρισμένο) μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα από οξείδωσή του, καθώς καταπονείται πολύ από το νερό.
Εκτός αυτού επειδή η υγρομόνωση δεν μπορεί να το επενδύσει επικολλάται εκατέρωθεν των πλευρών του με αποτέλεσμα από κάτω να μην είναι στεγανοποιημένο, ή ακόμη χειρότερα αναγκαστικά το επενδύει περνώντας από πάνω του. Η σφράγιση με στεγανωτική (ασφαλτική ή άλλου τύπου) μαστίχη δεν επαρκεί, καθώς αυτή με την πάροδο του χρόνου ξεραίνεται και χάνει την πλαστικότητά και ελαστικότητά της. Ως αποτέλεσμα οι μικρομετακινήσεις του κιγκλιδώματος από τον άνεμο κυρίως, ή η διόγκωση του σιδήρου από οξείδωση να ανοίγουν οπές και κρατήρες στη μαστίχη μέσα από τους οποίους μπορεί να εισχωρήσει νερό στη μόνωση.
Η ενδεδειγμένη λύση είναι η κοπή του τελευταίου προς τα κάτω οριζόντιου τμήματος του κιγκλιδώματος και η επικόλλησή του ψηλότερα (τουλάχιστον 20cm) ή ακόμη και η κατάργήσή του εφόσον δεν επηρεάζει τη χρηστική λειτουργία του.
γ) Από ανεπαρκή στήριξή του (μικρομετακινήσεις):
Ισχύει ό,τι και στην προηγούμενη παράγραφο. Επίσης τα κιγκλιδώματα μπορεί να υποφέρουν από ταλαντώσεις πχ από τους ανέμους ή από ανθρώπινη χρήση. Αυτό μπορεί να συμβεί κυρίως όταν δεν υπάρχουν αντιστηρίξεις ή έχουν καταστραφεί ή ακόμη από έντονες οξειδώσεις του κιγκλιδώματος που το έχουν κόψει σε αρθρώσεις του επιτρέποντας αυτές τις ταλαντώσεις. Οι ταλαντώσεις αυτές μεταφέρονται στη βάση του ως μικρομετακινήσεις που όμως είναι ικανές να δημιουργήσουν έναν μικρό «κρατήρα» στο σφραγιστικό υλικό (π.χ. σφραγιστική μαστίχη).
 |
| Κιγκλίδωμα από στραντζαρισμένο σίδερο. Αν δε συντηρείται με επιμέλεια ώστε να μην οξειδωθεί τότε από τις οπές που θα προκαλέσει η οξείδωση θα προκύψει υδρογέφυρα-παράκαμψη της στεγανωτικής στρώσης. |
Γι’ αυτό πάντα θα πρέπει να τοποθετείται ειδικό τεμάχιο στεγανωτικής μεμβράνης (κατά προτίμηση αυτοκόλλητης ασφαλτικής μεμβράνης) και όχι μόνο σφραγιστική μαστίχη στο σημείο που κάποιο υποστήλωμα του κιγκλιδώματος εισχωρεί μέσα στη μόνωση ακολουθούμενο με εργασίες αποκατάστασεις των φθαρμένων στοιχείων του κιγκλιδώματος.
ΣΥΜΒΟΥΛΗ : Όταν ως υλικό κλίσεων έχει χρησιμοποιηθεί ελαφρομπετόν τότε ως προεργασία συστήνουμε το σκάψιμο του ελαφρομπετόν γύρω από την κολώνα στερέωσης του κιγκλιδώματος την πλήρωσή του με επισκευαστικό μη συρρικνούμενο ρητινούχο κονίαμα.
Με τον τρόπο αυτό εμποδίζουμε λόγω των μικρομετακινήσεων – ταλαντώσεων από τον άνεμο να δημιουργηθεί «κρατήρας» στη βάση του κιγκλιδώματος και στο αφρομπετόν πιο συγκεκριμένα. Συγκρατούμε πλέον τη βάση του κιγκλιδώματος ώστε να μην μπορεί να μετακινείται ή έστω μειώνουμε στο ελάχιστο τις μετακινήσεις και μπορούμε να στεγανοποιήσουμε με ασφάλεια το σημείο αυτό.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)