ΣΥΝΗΘΕΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ: Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΤΙΚΟΥ ΦΥΛΛΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟΥΠΙ ΤΟΥ ΥΠΟΣΤΥΛΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΟΚΟΥ
Ένα από το πιο συνηθισμένα λάθη στην κατασκευή των κτηρίων είναι η τοποθέτηση των θερμομονωτικών φύλλων (συνήθως από διογκωμένη ή εξηλασμένη πολυστερίνη) κατά το καλούπωμα σε υποστυλώματα και δοκούς χωρίς τη χρήση πρόσμικτων υπερρευστοποιητών. Η επένδυση των στοιχείων αυτών με θερμομονωτικά φύλλα γίνεται για την αποφυγή θερμογεφυρών από τα σημεία αυτά (καθώς συνήθως εντοιχίζουμε τη θερμομόνωση στους εξωτερικούς τοίχους και αυτοί θεωρούνται θερμομονωμένοι) τα οποία κατασκευάζονται από σκυρόδεμα. Από την άλλη η τοποθέτησή τους μέσα στο καλούπι έχει πολύ χαμηλό κόστος σε σχέση με αυτό της εκ των υστέρων επένδυσής τους. Όμως με αυτό τον τρόπο δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουν σχηματισθεί πίσω από το θερμομονωτικό φύλλο φωλεές. Ειδικά σήμερα που ο αντισεισμικός κανονισμός επιβάλει την τοποθέτηση πολύ πυκνού σιδηρού οπλισμού στο σκυρόδεμα όλοι αντιλαμβανόμαστε πως η ύπαρξη τέτοιων φωλεών δε θα είναι η εξαίρεση αλλά μάλλον ο κανόνας. Από την άλλη πάντα υπάρχει ο κίνδυνος κομμάτι από το θερμομονωτικό φύλλο να σπάσει κατά τη σκυροδέτηση και να πέσει μέσα στο υποστύλωμα. Γίνεται κατανοητό τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω σε καταπόνηση από ισχυρό σεισμό.
Για την αποφυγή αυτών των προβλημάτων προτείνουμε είτε τη χρήση πρόσμικτων υπερευστοποιητών στο σκυρόδεμα και την επιμελή δόνηση-συμπύκνωση του σκυροδέματος στα υποστηλώματα και τις δοκούς, εφόσον επιμένουμε να τοποθετηθεί το θερμομονωτικό υλικό στο καλούπι, είτε την εκ των υστέρων επικόλληση και στερέωση των θερμομονωτικών φύλλων ή ακόμη καλύτερα τη χρήση εξωτερικής θερμομόνωσης σε όλο το κτήριο. Έτσι κι αλλιώς το σύστημα εξωτερικής θερμομόνωσης προστατεύει από τις θερμογέφυρες και την ενανθράκωση το σκυρόδεμα.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)