ΣΥΝΗΘΕΣΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ: «ΕΠΕΣΑΝ ΣΟΒΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΒΑΝΙ».
Πτώση σοβάδων από την οροφή του κλιμακοστασίου |
ΑΙΤΙΑ: Η πτώση των σοβάδων από το ταβάνι οφείλεται σε δύο βασικές αιτίες:
1) Σε υγρασία από ταράτσα ή βεράντα που βρίσκεται πάνω από την οροφή του χώρου.
2) Σε πλημμελή εφαρμογή του σοβά.
Στην πρώτη περίπτωση υγρασία από την υπερκείμενη επιφάνεια, η οποία πιθανότατα δεν είχε γίνει αντιληπτή από τον χρήστη του χώρου, με την πάροδο πολλών ετών, «διάβρωσε» το μπετόν της πλάκας (αν μπορούμε να το εκφράσουμε έτσι) και σταδιακά οδήγησε σε ενανθράκωσή του. Ο όρος «ενανθράκωση» είναι περίπου συνώνυμος του όρου «διάβρωση». Μέσα στο μπετόν το σίδερο του οπλισμού δεν σκουριάζει γιατί το ΡΗ του μπετόν είναι αρκετά υψηλό και το σίδερο παθητικοποιείται-δεν σκουριάζει (Πε χα: μονάδα που μετρά την αλκαλικότητα ή την οξύτητα ενός υλικού). Με την υγρασία όμως αυτό το υψηλό ΡΗ αρχίζει σταδιακά και πέφτει μέχρι που φτάνει σε τιμές χαμηλότερες από αυτές της παθητικοποίησής του και πλέον αρχίζει να σκουριάζει. Μάλιστα μέσα στο ενανθρακωμένο μπετόν η οξείδωση του σίδερου αυξάνεται. (Οξείδωση=σκούριασμα)
Ο οπλισμός εδώ βρίσκεται πολύ χαμηλά και τοπικά έχει σκου- ριάσει. Η πτώση όμως των σοβάδων προκλήθηκε κυρίως από μη ορθή εφαρμογή τους κατά την κατασκευή του κτηρίου. |
Όταν τα σίδερα του οπλισμού αρχίζουν να σκουριάζουν τότε αυξάνεται ο όγκος τους και σπάνε το μπετόν της οροφής (ειδικά αν βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια της οροφής) που έχει ενανθρακωθεί. Σπάζοντας το μπετόν της οροφής παρασέρνει και τον σοβά του ταβανιού. Ειδικά μάλιστα αν αυτός δεν τοποθετήθηκε με σωστό τρόπο μπορεί να αποκολληθεί μεγάλο τμήμα του σοβά και να πέσει. Είτε λίγος σοβάς είτε πολύς, αν αυτός οφείλεται σε υγρασία θα αποκαλυφθούν μετά την πτώση του σκουριασμένα σίδερα στην οροφή.
Στη δεύτερη περίπτωση όπου ο σοβάς έπεσε από μη σωστή εφαρμογή του δεν εμφανίζονται σκουριασμένα σίδερα από τον οπλισμό της πλάκας της οροφής. Η αιτία για μια τέτοια πτώση βρίσκεται είτε στον τρόπο εφαρμογής (επαλειφόμενος και όχι πεταχτός με αποτέλεσμα να εγκλωβίσει πολύ αέρα) είτε στην επιφάνεια εφαρμογής (μπορεί το μπετόν της πλάκας να είχε λάδι στην επιφάνειά της από τον ξυλότυπο κατασκευής του) είτε από μη καλή διαβροχή του υποστρώματος κατά την εφαρμογή του σοβά, με αποτέλεσμα να μην αποκτήσει την αναγκαία πρόσφυση. Με την πάροδο των ετών αυτά σταδιακά οδήγησαν σε αποκόλληση των σοβάδων και πτώση τους.
Λύση: Στην πρώτη περίπτωση της ενανθράκωσης αρχικά πρέπει να στεγανοποιηθεί (να γίνει μόνωση δηλαδή από τα νερά) η υπερκείμενη ταράτσα ή βεράντα και κατόπιν να γίνει αποκατάσταση του μπετόν και θεραπεία της ενανθράκωσης (από το εσωτερικό). Στη δεύτερη περίπτωση πρέπει να γίνει καθαίρεση όλου του σοβά της οροφής και να εφαρμοσθεί νέος ακολουθώντας όλους τους κανόνες που επιβάλει μια σωστή εφαρμογή.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)