ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΟΝΩΣΩ ΤΗΝ ΤΑΡΑΤΣΑ ΜΟΥ ΑΠΟ ΥΓΡΑΣΙΑ ΙΙ αν υφίσταται στο δώμα παλαιά μόνωση ή όχι;
Πώς καταλαβαίνουμε κατ’ αρχήν ότι σε ένα παλαιό δώμα υφίσταται ή όχι παλαιά μόνωση; Αυτό το καταλαβαίνουμε από τα παρακάτω:
α) από το ύψος στο οποίο βρίσκεται η εξωτερική επιφάνεια σε σχέση με το πλατύσκαλο της απόληξης του κλιμακοστασίου.
β) από την τελική στρώση του δώματος που εξασφαλίζει βατότητα. Για παράδειγμα: αν είναι διαστρωμένη με κεραμικά πλακίδια ή πλάκες ή μάρμαρα ή μωσαϊκό ή κάποιο επιπλέον σκυρόδεμα (οπλισμένο ή άοπλο) αυτό σημαίνει πως η πλάκα οροφής έχει μονωθεί. Θα μπορούσε ασφαλώς να είναι διαστρωμένη μόνο με κάποια από τις παραπάνω στρώσεις και να μην εμπεριέχει κάποια στεγανωτική ή θερμομονωτική στρώση αλλά αυτό δεν παίζει σημαντικό ρόλο ως προς την επιλογή του στεγανωτικού υλικού.
[Ειδικά για το επιπλέον οπλισμένο ή άοπλο σκυρόδεμα η ύπαρξή του διαπιστώνεται (κυρίως) από το ύψος της εξωτερικής επιφάνειας ως προς το πλατύσκαλο στο κλιμακοστάσιο.]
γ) αν έχει ως τελική επιφάνεια κάποια στεγανωτική στρώση από μεμβράνη (ασφαλτική ή PVC ή EPDM).
 |
| Μεμβράνη από PVC |
Αν στο δώμα λοιπόν υφίσταται παλαιά στρώση τότε η ορθότερη επιλογή για το υλικό της στεγανοποιητικής στρώσης είναι οι στεγανωτικές μεμβράνες.
Στεγανωτικές μεμβράνες θεωρούνται ανεξάρτητα προκατασκευασμένα υλικά, σε μορφή συνήθως διαδρόμων διαφόρων διαστάσεων οι οποίοι συγκολλώνται μεταξύ τους καλύπτοντας πλήρως το δώμα ή και τα στηθαία του. Οι περισσότεροι τύποι μεμβρανών για τα δώματα εμπεριέχουν οπλισμό που συμβάλει στη συνοχή τους και στην αύξηση των αντοχών τους στις συστολές και διαστολές που προκαλούνται από τις διαφορές θερμοκρασίας, τόσο στις ίδιες τις μεμβράνες όσο και στο υπόστρωμά τους. Παράλληλα είναι ανθεκτικές σε λιμνάζοντα ύδατα.
Οι συνηθέστερες μεμβράνες που χρησιμοποιούνται στα δώματα είναι: οι ασφαλτικές μεμβράνες (ή ασφαλτόπανα), οι μεμβράνες από PVC και, οι EPDM (που στην ουσία είναι σαμπρέλες), οι μεμβράνες πολυαιθυλενίου, οι μεμβράνες πολυολεφίνης και οι αυτοκόλλητες ασφαλτικές μεμβράνες.
Η συνοχή των μεμβρανών αποτελεί και το συγκριτικό τους πλεονέκτημα.
 |
| Στεγανοποίηση με εμποτιστικό προϊόν νανοτεχνολογίας |
Τα περισσότερα επαλειφόμενα στεγανωτικά υλικά μετά τη σκλήρυνσή τους δημιουργούν και αυτά μία μεμβράνη αλλά με πολύ μικρότερη συνοχή (με εξαίρεση τις ψεκαστές πολυουρίες και κάποια πολυουρεθανικής βάσης υλικά, αλλά και από αυτά μόνο οι πολυουρίες μπορούν να αντέξουν πάνω σε αρμούς διακοπής εργασιών, χωρίς να ρηγματωθούν). Για τούτο σχεδόν όλα τα επαλειφόμενα θα πρέπει να οπλίζονται αν χρησιμοποιούνται ως στεγανωτική στρώση. Αν μάλιστα οι κλίσεις δεν είναι επαρκείς και δημιουργούνται λιμνάζοντα ύδατα, τότε θα πρέπει να είναι ανθεκτικά και σε αυτά.
 |
| Η επιφάνεια αυτή αν και διαστρωμένη με πλακίδια είναι πλημμυρισμένη. Δείτε πως εκτονώνονται τα νερά που έχουν πλημμυρίσει τη μόνωση από τη ρωγμή του στηθαίου με την πλάκα οροφής. Τα πλακάκια δε θεωρούνται στεγανωτική στρώση όπως νομίζουν αρκετοί από το μη τεχνικό κόσμο. |
Στο εμπόριο διακινούνται και στεγανωτικά υλικά επαλειφόμενα ή ψεκαζόμενα τα οποία δε σχηματίζουν μεμβράνη μετά τον πολυμερισμό ή τη σκλήρυνσή τους αλλά είναι εμποτισμού. (Είναι ένας τομέας υλικών που θα εξετάσουμε αργότερα σε επόμενη ανάρτηση)
 |
| Επαλειφόμενο στεγανωτικό υλικό που έχει παρακολουθήσει τη ρωγμή του υποστρώματός του, καθώς δεν προη- γήθηκε η σφράγισή της ή ο οπλισμός του υλικού στο σημείο έστω αυτό. |
Η μέση αντίληψη του μη εξειδικευμένου κόσμου είναι πως ένα μωσαϊκό, ή μια πλακιδιοστρωμένη επιφάνεια είναι στεγανή. Τούτο δεν ισχύει. Οι στρώσεις αυτές θεωρούνται ως στρώσεις που επιτρέπουν βαριά χρήση της επιφανείας ή διακοσμητικές. Δεν είναι όμως στεγανωτικές. Οι αρμοί που σχηματίζονται μεταξύ της περιμέτρου και της στρώσης καθώς και οι μεταξύ των πλακιδίων ή πλακών διευρύνονται ή συστέλλονται αναλόγως των θερμοκρασιακών διαφορών. Αυτή την κίνηση μόνο υλικά που εμφανίζουν υψηλή συνοχή ή και ανεξαρτησία ή ημιανεξαρτησία από το υπόστρωμά τους, μπορούν να αντέξουν χωρίς να ρηγματωθούν. [Οι συστολικές και διαστολικές κινήσεις των υλικών είναι ανάλογες της διαφοράς θερμοκρασίας (που μέσα σ’ ένα έτος μπορούν να υπερβούν τους 80οC) αλλά και του μήκους (άρα όσο πιο μεγάλο είναι ένα δώμα τόσο αυξάνεται και η ανάγκη για μεγαλύτερη ελαστικότητα και ανθεκτικότητα σε μόνιμη παραμόρφωση του στεγανωτικού υλικού].
Η χρήση επαλειφόμενων στεγανωτικών υλικών χωρίς οπλισμό μπορεί να είναι αποτελεσματική και πότε; Την ερώτηση αυτή θα έκαναν πολλοί ιδιώτες που επιζητούν μια φθηνή αλλά και αποτελεσματική λύση τύπου doit yourself.
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές αυτό μπορεί να επιτευχθεί αλλά μόνο στις παρακάτω περιπτώσεις:
1) όταν δεν υπάρχει παλαιότερη μόνωση στο δώμα. Υφίσταται δηλαδή μόνο η πλάκα σκυροδέματος χωρίς επιστρώσεις
2) όταν η πλάκα σκυροδέματος δεν παρουσιάζει πολλές ανωμαλίες και προεξοχές από χαλίκια (διαφορετικά αυτά πρέπει να λειανθούν)
3) όταν είναι ελαστικό (κυρίως για μεγαλύτερες επιφάνειες) ή εμποτιστικό-διεισδυτικό (για μικρότερα εμβαδά)
 |
| Το στεγανωτικό υλικό δεν άντεξε στα λιμνάζοντα νερά που συγκεντρώνονταν στο σημείο αυτό. Είναι σημαντικό ένα επα- λειφόμενο στεγανωτικό υλικό να αντέχει σε λιμνάζοντα νερά. |
4) όταν το επαλειφόμενο στεγανωτικό υλικό είναι ανθεκτικό σε λιμνάζοντα ύδατα
5) όταν εμφανίζει αντοχή στην υπεριώδη ακτινοβολία
6) όταν υφίσταται μόνωση σε πολύ μικρού μεγέθους δώμα (μικρότερο των 10 τετραγωνικών μέτρων) με τελική στρώση κάποια στρώση που αντέχει σε υψηλές μηχανικές καταπονήσεις. Πάντα όμως σε συνδυασμό με ελαστικές αρμοσφραγιστικές μαστίχες στην περίμετρο
7) όταν όλοι οι αρμοί ή ρωγμές σφραγίζονται με ελαστικές μαστίχες, συμβατές με το στεγανωτικό ελαστικό επαλειφόμενο υλικό ή οπλίζονται με ειδική τρεβίρα ή και υαλόπλεγμα (όταν δεν έχουμε μετακινούμενο αρμό) ή τέλος όταν καλύπτονται με ειδική στεγανωτική ταινία πριν την εφαρμογή της στεγανωτική επάλειψης. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε πως όταν αναφερόμαστε σε αρμούς ή ρωγμές περιλαμβάνουμε και εκείνους ή εκείνες που αφορούν τα στηθαία του δώματος, μέχρι το ύψος των 10 τουλάχιστον εκατοστών αν και σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να περιλαμβάνουν ολόκληρη την επιφάνειά τους (πχ σε περιπτώσεις που υφίσταται κάποια μόνωση ή έστω κάποια επίστρωση με πλάκες ή άλλη επίστρωση διαμόρφωσης δαπέδου)
 |
| Το υπόστρωμα εδώ ήταν ψαθυρό και το στεγανωτικό επαλει- φόμενο υλικό αποκολλήθηκε. Η δυνατότητα πρόσφυσης όπως και η σταθερότητα του υποστρώματος είναι από τους πλέον σημαντικούς παράγοντες για την επιτυχία υγρομόνωσης μιας επιφάνειας. |
8) όταν το υπόστρωμα είναι συμβατό με τη στεγανωτική επάλειψη που θέλουμε να εφαρμόσουμε. Η συμβατότητα αυτή πρέπει να είναι κατ’ αρχήν χημική ώστε να διασφαλίζεται η πρόσφυση και η μη μερική ή ολική καταστροφή των τεχνικών χαρακτηριστικών ή πλεονεκτημάτων της επίστρωσης, και κατά δεύτερον ως προς το μέτρο ελαστικότητας. [Θυμίζουμε πως πάντα το υπόστρωμα πρέπει να είναι λιγότερο ελαστικό από την επίστρωσή του, όταν μάλιστα αυτή προσφύεται ολικά επί αυτού].
Συμπερασματικά μπορεί να ειπωθεί πως η επιλογή ενός στεγανωτικού υλικού πάνω σε δώμα απαιτεί τεχνογνωσία, εμπειρία και κατανόηση των παραμέτρων που δύναται να επηρεάσουν αρνητικά την επιτυχία ή το προσδόκιμο ζωής του. Το οικονομικό σκέλος πρέπει να εξετάζεται πάντα ως προς το λόγο προσδόκιμου ζωής και συνολικής αξίας της εφαρμογής. Μία χαμηλού κόστους επιλογή συνήθως καταλήγει να είναι ακριβότερη από κάποια υψηλότερου κόστους.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)