ΑΣΦΑΛΤΟΠΑΝΑ:ΛΑΘΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ
 |
| Στεγανοποίηση δώματος με διπλές ασφαλτικές μεμβράνες με επικάλυψη ψηφίδας σε κατοικία στους Αμπελοκήπους. |
Τα ασφαλτόπανα ή ασφαλτικές μεμβράνες είναι από τα πλέον δημοφιλή στεγανοποιητικά υλικά. Τα ελληνικά δώματα (ταράτσες δηλαδή) εμφανίζουν πολλά στοιχεία που διακόπτουν τη συνέχεια της υγρομονωτικής στρώσης, όπως βάσεις ηλιακών θερμοσιφώνων, κιγκλιδώματα, σωλήνες, κ.α. αλλά και πολλά ευπαθή σημεία, (λόγω της απουσίας μέχρι σήμερα κατασκευαστικών προδιαγραφών). Τέτοια στοιχεία για παράδειγμα είναι οι καμινάδες, τα στηθαία και οι οικίσκοι επί του δώματος. Τα ασφαλτόπανα λόγω των ιδιοτήτων τους ανταποκρίνονται πολύ καλά σε όλες αυτές τις ιδιαιτερότητες.
Όπως κάθε στεγανωτικό υλικό, έτσι και οι ασφαλτικές μεμβράνες επιλέγονται με βάση τις τεχνικές προδιαγραφές τους. Ας φέρουμε μερικά παραδείγματα:
 |
| Λάθος: Τοποθέτηση μη ελαστικής μεμβράνης σε μεγάλου εμβαδού δώμα και η μη σωστή επικόλλησή του στο υπό- στρωμα. Η μεμβράνη κυριολεκτικά τραβήχτηκε και αποκολ- λήθηκε από το δάπεδο. |
α) Σ’ ένα δώμα με μεγάλα αναπτύγματα που υπερβαίνουν τα 12 μέτρα μήκος, η ασφαλτική μεμβράνη απαιτείται να είναι ελαστική, ώστε να μπορεί να παραλαμβάνει τις συστολικές και διαστολικές κινήσεις του υποστρώματος. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι διαφορές θερμοκρασίας που έχει ένα δώμα κατά τη διάρκεια του έτους, μπορεί να υπερβαίνουν ακόμη και τους 800 C. Εύκολα συνεπώς μπορεί και ο πλέον αμύητος να καταλάβει ότι οι κινήσεις αυτές είναι αρκετά μεγάλες.
β) Σ’ ένα δώμα του οποίου η στεγανοποίηση πρόκειται να επικαλυφθεί με απευθείας διάστρωση τσιμεντοκονίας ή γαρμπιλομπετόν η ασφαλτική μεμβράνη θα πρέπει να φέρει ενσωματωμένο λεπτό φύλλο πολυαιθυλενίου στην άνω όψη της, ώστε να εξασφαλίζεται ο διαχωρισμός μεταξύ του ασφαλτοπάνου και της υπερκείμενης στρώσης.
 |
| Λάθος: Τοποθέτηση ασφαλτοπάνου με επικάλλυψη αλου- μινίου ως τελευταίο στρώμα της μόνωσης. Δεύτερο λάθος: τα ασφαλτόπανα σχηματίζουν σταυρό μεταξύ τους |
γ) Στην περίπτωση που ως τελική επιφάνεια έχουμε κάποια ασφαλτική μεμβράνη τότε αυτή θα πρέπει να φέρει αντηλιακή προστασία από φολιδωτή ορυκτή ψηφίδα.
δ) Για τη χρήση των ασφαλτοπάνων ως φράγμα υδρατμών η επικάλυψή τους θα πρέπει να είναι από φύλλο αλουμινίου. Η επιλογή άλλων τεχνικών χαρακτηριστικών, ώστε να εξασφαλίζεται η αρτιότητα του έργου απαιτεί υψηλή εξειδίκευση.
Ένα από τα πολύ συνηθισμένα λάθη ενός ιδιώτη για την επιλογή συνεργείου μελέτης και εφαρμογής στεγανοποιητικών υλικών, είναι να μην απαιτεί πιστοποιητικά που θα αποδεικνύουν την ποιότητα της τεχνικής κατάρτισής τους. Μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι τις περισσότερες φορές η τεχνική λύση που δίνεται για την αποκατάσταση ενός δώματος, εμπερικλείει είτε ημιμάθεια είτε συνήθεια εφαρμογής συγκεκριμένων υλικών χωρίς κατανόηση όμως των αιτιών, των παραγόντων και της χρήσης (από τον ιδιοκτήτη) ώστε σε συνδυασμό με τη γνώση των τεχνικών προδιαγραφών των υλικών να επιτυγχάνεται η μακροβιότητα και η ποιότητα του έργου.
 |
| Λάθος: Οι ασφαλτικές μεμβράνες ανεβαίνουν στο στηθαίο χωρίς να διακόπτονται και να τοποθετείται νέα λωρίδα από- ληξης-“φάσα”. Δεύτερο λάθος οι “ραφές” συναντούν κόν- τρα τη ροή του νερού προς την υδρορροή στο βάθος. |
Ειδικά στην εφαρμογή η απουσία τεχνικής κατάρτισης, κατά συνέπεια και η απουσία γνώσης των τεχνικών προδιαγραφών εφαρμογής, προκαλεί ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα, κάτι που η εμπειρία μας καταδεικνύει. Ο μέσος όρος ζωής των εφαρμοσμένων στεγανωτικών υλικών στη χώρα μας είναι γύρω στο μισό από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό. Η αιτία βρίσκεται ακριβώς στην έλλειψη τεχνικής εκπαίδευσης και κατάρτισης που, δυστυχώς, εμφανίζει η Ελλάδα.
Μερικά παραδείγματα κακής εφαρμογής είναι τα ακόλουθα:
1. Η τοποθέτηση των ασφαλτικών μεμβρανών, έτσι ώστε η αλληλοεπικάλυψη να βρίσκεται κόντρα στη ροή των ομβρίων στην κίνησή τους προς τις υδρορροές.
 |
| Λάθος: Δημιουργία σταυρού στην τοποθέτηση των ασφαλ- τικών φύλλων. |
2. Η δημιουργία σταυρού σε αλληλοεπικαλύψεις ασφαλτικών φύλλων. Τα φύλλα πρέπει να τοποθετούνται σε τρόπο, ώστε η αλληλοεπικάλυψη του πλάτους τους να είναι κάθετη στο μέσον των γειτονικών τους μεμβρανών (όπως ακριβώς κτίζουμε και τα τούβλα).
3. Ένα ασφαλτικό φύλλο δεν πρέπει ποτέ, αν έχει επικολληθεί στην οριζόντια επιφάνεια του δώματος, να συνεχίζει να ανυψώνεται και να επικολλάται στα στηθαία. Πάντα θα πρέπει να διακόπτεται πριν από αυτά, στα δε στηθαία θα πρέπει να εφαρμόζεται ειδική λωρίδα.
 |
| “Ραφή” ασφαλτοπάνου κόντρα στη ροή που κυλούν τα όμβρια οδεύοντας προς την υδρορροή |
4. Η μη επικόλληση ειδικών τεμαχίων στις εσωτερικές και εξωτερικές γωνίες της περιμέτρου του δώματος ή και των άλλων στοιχείων που διακόπτουν τη συνέχεια της υγρομόνωσης, καθώς και σε όλα τα σημεία που έχει κοπεί το ασφαλτόπανο, προκειμένου να επιτευχθεί η επικόλλησή του. Τέτοια σημεία μπορεί να είναι το κόψιμο, για την περικύκλωση μίας βάσης ή τα κοψίματα που απαιτούνται για την στεγανοποίηση καμπύλων στοιχείων της περιμέτρου.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)