ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗΣ ΤΟΙΧΩΝ.ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

 Τρόπος εφαρμογής του συστήματος εξωτερικής θερμομόνωσης (γενική αποτύπωσή του):
  Σειρά εργασιών:
1)    Αλφαδιάζεται – επιπεδώνεται ο εξωτερικός τοίχος με ράμματα.
2)    Τοποθετούνται οι μαρμαροποδιές των παραθύρων καθώς θα πρέπει να προεξέχουν της τελικής επιφάνειας του συστήματος.
3) Γίνεται έλεγχος και τοπικές επισκευές ή εξομαλύνσεις στην επιφάνεια που θα θερμομονωθεί.
4) Μετακινούνται προς τα έξω σε όποια στοιχεία απαιτείται κάτι τέτοιο: πχ ηλεκτρολογικές πρίζες, βρύσες, κλπ
5)    Ορίζεται στη βάση του τοίχου, (συνήθως 50 εκατοστά ύψος από αυτή) είτε με ράμμα είτε με ειδικό μεταλλικό τεμάχιο, οριζόντιος οδηγός ο οποίος πρέπει να είναι απολύτως κάθετος προς τις κάθετες ακμές-γωνίες του κτιρίου.
6)    Επικολλώνται οι θερμομονωτικές πλάκες από πολυστερίνη ή άλλο θερμομονωτικό υλικό, τοποθετημένες έτσι ώστε το μεγαλύτερο μήκος τους να αναπτύσσεται οριζόντια (δηλαδή παράλληλα με το έδαφος) παίρνοντας ως βάση έναρξης τον οριζόντιο οδηγό. Οι πλάκες αυτές είναι σημαντικό να διασταυρώνονται, έτσι ώστε να μην συμπίπτουν οι κάθετες απολήξεις τους με τις κάθετες απολήξεις των θερμομονωτικών πλακών της από κάτω σειράς, αλλά να πέφτουν στο μέσον της πλάκας. Ό,τι ακριβώς δηλαδή προσέχουμε και κάνουμε όταν χτίζουμε τούβλα. Οι πλάκες επικολλώνται
Ειδικά στη βάση, κάτω από τον οδηγό τοποθετείται πυκνότερη πολυστερίνη βαρέως τύπου (στην περίπτωση που επιλέγουμε διογκωμένη πολυστερίνη) ή αντικαθίσταται με εξηλασμένη πολυστερίνη (στην περίπτωση τόσο που έχουμε επιλέξει ως θερμομονωτικό υλικό επένδυσης διογκωμένη πολυστερίνη ή πετροβάμβακα) ώστε να αποφευχθεί μελλοντικά εμφάνιση ανερχόμενης υγρασίας. Μάλιστα στις περιπτώσεις αυτές εγκιβωτίζεται η θερμομονωτική πλάκα σε ειδικό ελαστικό στεγανωτικό υλικό τσιμεντοειδούς βάσεως.
7)    Ανάλογα με το ύψος της τοιχοποιίας αλλά και το αν αυτή είναι οπτοπλινθοδομή, από σκυρόδεμα ή από τσιμεντοσανίδα, οι θερμομονωτικές πλάκες στερεώνονται με ειδικά βύσματα, ώστε να εξασφαλίζεται πρόσθετη μηχανική στερέωση.
8)    Πληρώνονται τα κενά ανάμεσα στους αρμούς των θερμομονωτικών φύλλων ή στην επαφή που αυτά έχουν με στοιχεία που διακόπτουν τη συνέχεια της επιφάνειας και κατόπιν τρίβονται όλα τα σημεία που εξέχουν από τα θερμομονωτικά φύλλα αλλά και το σύνολο της επιφανείας, έτσι ώστε να εξασφαλισθεί επίπεδη επιφάνεια χωρίς ανωμαλίες (καμπύλες ή ακμές)
Ολοκλήρωση της φάσης εφαρμογής
του οπλισμένου επιχρίσματος
9)    Τοποθετούνται τα γωνιόκρανα και οι νεροσταλάκτες με το αρχικό υλικό επιχρίσματος ώστε να διαμορφωθεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα εφαρμοσθεί το ειδικό επίχρισμα και ενισχύονται με ορθογώνια τεμάχια υαλοπλέγματος, η  νοητή προέκταση των διαγωνίων των παραθύρων και των εξωτερικών θυρών.
10)    Ακολουθεί διάστρωση με οδοντωτή σπάτουλα (υπό γωνία 45 μοιρών, ώστε να προσδιορίζεται το πάχος της στρώσης) μία πρώτη στρώση επιχρίσματος καλύπτοντας την πολυστερίνη (η οποία σημειωτέον πρέπει να έχει προηγουμένως καθαρισθεί από υπολείμματα λόγω του τριψίματος που προηγήθηκε). Η έναρξη διάστρωσης του επιχρίσματος ξεκινά από την οροφή και καταλήγει προς τα κάτω.
11)    Με νωπό και μαλακό ακόμα το επίχρισμα τοποθετούμε το υαλόπλεγμα (καρέ 4Χ4 mm) βυθίζοντάς το μέσα στο επίχρισμα με την ίσια πλευρά της σπάτουλας, αποφεύγοντας να προκαλέσουμε ζάρες ή φούσκες (σημεία δηλαδή όπου δεν θα έχει καλυφθεί το υαλόπλεγμα από το επίχρισμα).
12)  Μετά τη σκλήρυνση του πρώτου στρώματος ακολουθεί η τελική στρώση, η οποία ανάλογα με τη διάμετρο του χαλαζιακού κόκκου του τελικού επιχρίσματος που θα επιλεγεί αλλά και την τεχνοτροπία που θα επιλέξει ο αρχιτέκτονας ή ο ιδιοκτήτης του έργου μπορεί να  προσδώσει διαφορετικά αν περίπτωση αποτελέσματα στην τελική εικόνα της κατασκευής.
 Σημαντικό για την αποφυγή προβλημάτων αλλά και αύξησης του κόστους εφαρμογής του συστήματος είναι η κατάλληλη μελέτη και προεργασία για την αποφυγή προβλημάτων και θερμογεφυρών. Αυτό σημαίνει τα παρακάτω:
α)  Η εξωτερική θερμομόνωση δεν πρέπει να τραυματίζεται από μερεμέτια και ύστερες επεμβάσεις καθώς αυτό θα προκαλέσει αισθητικά προβλήματα καθώς θα διακρίνονται τα οι  επιδιορθωτικές επεμβάσεις.
β)  Όταν έχουμε ένα νεόδμητο κτήριο και έχει προαποφασισθεί ότι θα εφαρμοσθεί σύστημα εξωτερικής θερμομόνωσης στο κέλυφός του, πρέπει να δοθεί έμφαση στην επίτευξη επίπεδης επιφάνειας τόσο κατά το χτίσιμο των εξωτερικών τοίχων όσο και  κατά την κατασκευή των στοιχείων από  σκυρόδεμα (υποστυλώματα και δοκοί).
            Φινίρισμα με ακρυλικό επίχρισμα.
γ)  Πρέπει να αποφεύγεται η τοποθέτηση σωλήνων  στην εξωτερική όψη της τοιχοποιίας και όταν αυτό είναι αναγκαίο, τουλάχιστον θα πρέπει οι σωλήνες αυτοί να «τρέχουν» σε κάθετες ή οριζόντιες κατευθύνσεις, προκειμένου να μην προκαλέσου προβλήματα στην εφαρμογή-επικόλληση των θερμομονωτικών φύλλων.
δ)  Ιδιαίτερο βάρος χρειάζεται να δοθεί στους λαμπάδες τόσο στα παράθυρα όσο και στις πόρτες, ούτως ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί το θερμομονωτικό υλικό στα σημεία αυτά χωρίς να μειωθούν οι διαστάσεις τους (στα παράθυρα ή στις πόρτες δηλαδή) ή το πάχος του  θερμομονωτικού υλικού, προκειμένου αυτές οι διαστάσεις να διατηρηθούν.

ε)  Σε παλαιά κτίρια και πριν την έναρξη εφαρμογής ενός τέτοιου συστήματος εξωτερικής θερμομόνωσης, είναι αναγκαίο ο εξ αρχής επιμελής έλεγχος της επιφάνειας, ώστε να αποκαλυφθεί αν το υπόστρωμα είναι σαθρό σε τμήματά του. Σε μία τέτοια περίπτωση απαιτείται η εξυγίανση – αποκατάσταση της σταθερότητάς του.
Γιώργος Μαυρουλέας
Πρόεδρος  της Ecobuilders AE – MONOSCIENCE

Τηλ. Επικοινωνίας: 210 6085528  
 (Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)