ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΗΧΟΜΟΝΩΣΗ ΜΠΑΝΙΕΡΑΣ
Μια μπανιέρα εκτός από στεγανή οφείλει να είναι και ηχομονωμένη. Στο σχέδιο βλέπετε έναν ικανοποιητικό τρόπο ηχομόνωσης και στεγανοποίησης του ευπαθούς σημείου που αποτελεί η επαφή της μπανιέρας με τον τοίχο. ΠΡΟΣΟΧΗ η σφραγιστική μαστίχη ή σιλικόνη που θα χρησιμοποιηθεί πρέπει να είναι αντιμυκητιακή.
Πέρα όμως από την επαφή της μπανιέρας με τις κατακόρυφες επιφάνειες του μπάνιου, υπάρχουν μερικά ακόμη σημεία τα οποία πρέπει να προσεχθούν:
1 Η στεγανότητα της κοιλότητας κάτω από τη μπανιέρα η οποία τις περισσότερες φορές μένει αστεγανοποίητη και καθώς από τους αρμούς της μπανιέρας το νερό κυλά προς τα κάτω, συσσωρεύεται σε αυτή την κοιλότητα, προκαλώντας προβλήματα είτε στους παρακείμενους τοίχους (ως ανερχόμενη υγρασία) είτε στους υποκείμενους χώρους (ως συμπτώματα υγρασίας και σταξίματα στην οροφή τους).
2 To σημείο όπου η πλευρά της μπανιέρας που έχει επενδυθεί με πλακίδια, προς το εσωτερικό του μπάνιου, συναντάει το άνω γύρισμα της μπανιέρας, δημιουργώντας εκεί έναν αρμό. Ο αρμός αυτός είναι πολύ δύσκολο να στεγανοποιηθεί σωστά. Γι’ αυτό και απαιτείται η στεγανοποίηση του μπάνιου (δάπεδο και τοίχοι καθώς και όψη της μπανιέρας) με ειδικά υλικά –υγρές μεμβράνες για υγρούς χώρους – που ενισχύονται με ειδικούς οπλισμούς. Από αυτό τον αρμό μπορεί πάλι το νερό να εισχωρήσει και να κατακρυμνισθεί στην κοιλότητα του δαπέδου κάτω από τη μπανιέρα.
3 Τα σημεία από όπου εξέρχονται οι σωλήνες κρύου και ζεστού νερού προς τη μπαταρία της μπανιέρας. Τα σημεία αυτά συνήθως βρίσκονται πίσω από τους διακόπτες της μπαταρίας και καλύπτονται με μια ροτόντα.
Αν αφαιρέσει κάποιος τη ροτόντα και αποκαλύψει την έξοδο των σωλήνων εξαιρετικά συχνά αποκαλύπτονται οπές στα πλακάκια και στα τούβλα γύρω από τους σωλήνες, οι οποίες δε σφραγίστηκαν ποτέ και προκαλούν σημαντικά προβλήματα . Οι ροτόντες δεν μπορούν να προστατεύσουν επαρκώς και κάθε φορά που κάνει κάποιος ντουζ, το νερό που κυλά στον τοίχο ρέει προς τα κάτω και εισχωρεί από αυτές τις οπές. Κατόπιν «γλύφει» πάνω στους σωλήνες και ακολουθεί τη διαδρομή τους ως το δάπεδο και μέσα σε αυτό.
Αν αφαιρέσει κάποιος τη ροτόντα και αποκαλύψει την έξοδο των σωλήνων εξαιρετικά συχνά αποκαλύπτονται οπές στα πλακάκια και στα τούβλα γύρω από τους σωλήνες, οι οποίες δε σφραγίστηκαν ποτέ και προκαλούν σημαντικά προβλήματα . Οι ροτόντες δεν μπορούν να προστατεύσουν επαρκώς και κάθε φορά που κάνει κάποιος ντουζ, το νερό που κυλά στον τοίχο ρέει προς τα κάτω και εισχωρεί από αυτές τις οπές. Κατόπιν «γλύφει» πάνω στους σωλήνες και ακολουθεί τη διαδρομή τους ως το δάπεδο και μέσα σε αυτό.
4 Τα σημεία στερέωσης όλων των βοηθητικών στοιχείων (εταζέρες κά) αποτελούν επίσης ευπαθή σημεία αλλά μικρότερης συμβολής στο πρόβλημα.
5 Τα ίδια τα πλακίδια που επενδύουν τους τοίχους στην περιοχή της μπανιέρας, από τους αρμούς των οποίων μπορεί να περάσει νερό και να διαβρέξει ως κάτω την τσιμεντοκονία υποστρώματος, προκαλώντας της κορεσμό. Αφού επέλθει κορεσμός τότε η κάθε σταγόνα που εισχωρεί στην τσιμεντοκονία απελευθερώνει μια σταγόνα στα χαμηλότερα σημεία. Με αυτό τον τρόπο η υγρασία προχωρεί κάτω από το δάπεδο και προκαλεί τα ίδια συμπτώματα που αναφέρθηκαν στο 1.
6 Σε παλαιότερες μπανιέρες αρκετές φορές σωλήνες νερού και αποχετεύσεις προκαλούν συχνά προβλήματα.
7 Τέλος , σχετικά με το θέμα της ηχομόνωσης, πρέπει να γνωρίζουμε ότι πέρα από τη επέμβαση που δείχνει το σχέδιο απαιτείται η τοποθέτηση και στο δάπεδο ηχομονωτικού και ηχοαπορροφητικού υλικού, καθώς και σφραγιστική ελαστική μαστίχη η οποία θα μεσολαβεί και θα σφραγίζει τα σημεία όπου το δάπεδο ή το πλακάκι της επένδυσης της μπανιέρας στην πλευρά προς το εσωτερικό του μπάνιου, προκειμένου να αποφύγετε ηχογέφυρες.
[Το σχέδιο το έχουμε δανεισθεί από το βιβλίο « Ύδρευση και Θέρμανση Πόσιμου Νερού. Αποχετεύσεις & Εγκαταστάσεις Υγιεινής»]
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)