ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΠΛΑΚΑΚΙΑ, ΠΛΑΚΕΣ (ΑΠΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ, ΜΑΡΜΑΡΟ Ή ΠΕΤΡΑ)
Οι αστοχίες σε πλακάκια ή πλάκες οφείλονται σε πολλούς λόγους. Δύο τρεις από αυτούς θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε σ’ αυτό το κεφάλαιο, τους υπόλοιπους θα τους αναλύσουμε σε επόμενες αναρτήσεις καθώς και το πώς επιλύεται (είτε επισκευαστικά είτε κατασκευαστικά) το κάθε πρόβλημα. Η αποκάλυψη της αιτίας είναι η σημαντικότερη παράμετρος για να δοθεί η αρμόζουσα τεχνική εφαρμογή που θα επιλύσει το πρόβλημα.Συμπτωματολογία προβλημάτων:
1) Αποκολλήσεις πλακιδίων ή πλακών σε εσωτερικό ή εξωτερικό δάπεδο
2) Θραύση των πλακιδίων ή πλακών σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο χωρίς τη μεσολάβηση κάποιας εκούσιας ή ακούσιας κρούσης
3) Αποκόλληση του αρμοκονιάματος σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο
4) Αποκόλληση των σοβατεπί
 |
| Εμφάνιση αλάτων στους αρμούς μεταξύ των πλακιδίων. |
5) Εμφάνιση αλάτων στο αρμοκονίαμα σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο ή ακόμη και στην επιφάνεια των πλακών
6) Αποφλοίωση της επιφάνειας των πλακιδίων
7) Πλημμελής στεγανοποίηση σε πλακάκια ή πλάκες
8) Το πλακάκι λερώνει εύκολα
9) Αποκόλληση πλακιδίων από κάθετους τοίχους σε WC ή άλλες κάθετες επιφάνειες.
10) Χρωματισμός- λέρωμα σε βάθος μαρμάρινων πλακών
11) Ακαλαίσθητα κοψίματα στην περίμετρο
12) Αποκόλληση της αρμοσφραγιστικής μαστίχης από τους αρμούς διαστολής
13) Οπές σε πλακάκια
14) Ραγίσματα ή αποσαθρώσεις του τσιμεντοκονιάματος στα θερμομονωτικά πλακίδια
15) Συγκέντρωση νερού σε πλακοστρωμένες ή πλακιδιοστρωμένες επιφάνειες σε εξωτερικούς χώρους ή WC
16) Εμφάνιση βρύων ή άλλων σαπρόφυτων σε πλάκες (από τσιμεντοκονίαμα, μάρμαρο ή πέτρα) ή απορροφητικά πλακίδια
17) Ολισθηρή επιφάνεια
18) Ρωγμή στο επίχρισμα λίγο πάνω από το σοβατεπί σε εξωτερικό χώρο
19) Θραύση της ακμής της περιμέτρου των πλακών ή των πλακιδίων
20) Ρωγμές στο αρμοκονίαμα σε αρμούς διακοπής εργασιών.
Αποκολλήσεις πλακιδίων ή πλακών σε εσωτερικό ή εξωτερικό δάπεδο:
 |
| Τα πλακάκια έχουν σηκωθεί από έλλειψη αρμών διάστολής |
Οι αποκολλήσεις πλακιδίων ή πλακών σε εξωτερικό αλλά και εσωτερικό δάπεδο συνήθως έχουν τις ίδιες βασικές αιτίες:
α. Δεν έχουν προβλεφθεί οι κατάλληλοι αρμοί διαστολής τόσο ανά τα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς τετραγωνικά μέτρα επιφανείας αλλά και στην περίμετρό της, όσο και στα σημεία που διαφορίζονται οι συστολικές και διαστολικές κινήσεις
β. Οι αρμοί διαστολής έχουν προβλεφθεί αλλά είναι επιφανειακοί και δεν τους παρακολουθεί η τσιμεντοκονία του υποστρώματος
γ. Η τσιμεντοκονία του υποστρώματος είναι εξαιρετικά αδύναμη σε εφελκυστικές δυνάμεις. Αυτό μπορεί να προκληθεί αν κατασκευάστηκε με πολύ μεγάλη ποσότητα νερού ως προς τη σωστή αναλογία μίξης ή αν δεν έγινε σωστή ανάδευση των υλικών (τσιμέντου με άμμο) ή αν βράχηκε πολύ πιο γρήγορα από ότι επέτρεπε η ωρίμανσή της με αποτέλεσμα την επιφανειακή της αποδυνάμωση
δ. Η επικόλληση των πλακιδίων έγινε πάνω σε σκονισμένη ή λερωμένη (από λάδια κυρίως) επιφάνεια
ε. Η επικόλληση των πλακιδίων έγινε με κόλλα που είχε αναδευτεί με περισσότερο νερό από αυτό που πρότεινε ο παρασκευαστής της από τον εφαρμοστή
στ. Η κόλλα είχε υπερβεί το open time που πρότεινε ο παρασκευαστής και είχε επιφανειακά ξεραθεί
ζ. Η κόλλα αναδεύτηκε ξανά με νερό για να μπορέσει να δουλευτεί εκ νέου, καθώς είχε αρχίσει να ξεραίνεται
η. Η κόλλα δεν πληρούσε τις προδιαγραφές εφαρμογής. Για παράδειγμα έπρεπε να είναι ελαστομερής ή να αντέχει σε υψηλή καταπόνηση (βιομηχανικοί χώροι, πάρκινγκ ή άλλοι) από βαριά χρήση
θ. Η άμμος που χρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή της τσιμεντοκονίας υποστρώματος περιείχε μεγάλη ποσότητα αλάτων, τα οποία μέσα από χημικές αντιδράσεις και τη δημιουργία νέων μακροκρυσταλλικών δομών (αλάτων) έσπρωξαν τις πλάκες ή τα πλακίδια προς τα άνω με αποτέλεσμα την αποκόλλησή τους
ι. Ανερχόμενη υγρασία από το έδαφος. Ο μηχανισμός είναι ο ίδιος ακριβώς που περιγράφηκε στην αμέσως πιο πάνω παράγραφο μόνο που η μεταφορά αλάτων γίνεται πλέον μέσω του ύδατος μέσα στο οποίο βρίσκονται υπό διάλυση και το οποίο ανέρχεται προς τα άνω μέσα από το πορώδες των υλικών
 |
| Ανύψωση-αποκόλληση πλακιδίων σε εσωτερικό χώρο από έλλειψη αρμών διαστολής. |
ια. Η επικόλληση των πλακιδίων ή των πλακών έγινε κάτω από μη επιτρεπόμενες συνθήκες (βρεγμένο και όχι νοτισμένο υπόστρωμα, σε χαμηλές θερμοκρασίες κάτω των 5 βαθμών Κελσίου ή κατά την ωρίμανση της κόλλας είχαμε παγετό, ή εφαρμογή κάτω από πολύ υψηλές θερμοκρασίες )
ιβ. Η επικόλληση πολύ μεγάλων διαστάσεων πλακών ή πλακιδίων σε εξωτερικά δώματα χωρίς το κατάλληλο πλάτος στους αρμούς μεταξύ των πλακών αλλά και την ορθή πρόβλεψη αρμών διαστολής για το συγκεκριμένο μέγεθος πλάκας.
ιγ. Μπορεί να υπάρχουν αρμοί διαστολής, αλλά η τσιμεντοκονία υποστρώματος είναι οπλισμένη και αυτοί δεν κόβουν τον οπλισμό της.
ιδ.Το πάχος εφαρμογής της κόλλας των πλακιδίων υπερέβη το μέγιστο που δίνει το παρασκευαστής της
 |
| Τα προβληματα σ’ αυτή την αποκόλληση των πλακιδίων και του σοβατεπί έχουν δύο αιτίες: 1) δεν προβλέφθηκαν αρμοί διαστολής 2) η τσιμεντοκονία υποστρώματος διαστρώθηκε πάνω σε ελαστική ασφαλτική μεμβράνη με επικάλυψη ψηφί- δας χωρίς διαχωριστική στρώση. |
Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν οι προδιαγραφές εφαρμογής και οι οποίες κατασκευαστικά πρέπει να προβλέπονται προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικά προβλήματα.
Η επίλυση των προβλημάτων μετά την αποκάλυψη των αιτίων που οδήγησαν στην αποκόλληση γίνεται εύκολη. Σε κάθε περίπτωση αντιστοιχεί κάποιο φάσμα επεμβάσεων και υλικών από το οποίο μπορεί κάποιος να επιλέξει την καταλληλότερη. Σταδιακά και σε επόμενες αναρτήσεις θα ασχοληθούμε με την κάθε περίπτωση προβλήματος και το πώς μπορεί να επιλυθεί.
Θραύση των πλακιδίων ή πλακών σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο χωρίς τη μεσολάβηση κάποιας εκούσιας ή ακούσιας κρούσης
Το σπάσιμο των πλακιδίων ή των πλακών συμβαίνει μόνο όταν δεν έχουν προβλεφθεί ή δεν έχουν εφαρμοστεί σωστά οι κατάλληλοι αρμοί διαστολής. Έτσι όταν δε μπορεί να ανακουφισθεί η διαστολή του δαπέδου και του υποστρώματός του, αυτό θα συμπιέσει τόσο κάποια τμήματά του ώστε αυτά να σπάσουν. Το σπάσιμο συνήθως γίνεται σε μεμονωμένες πλάκες ή πλακάκια αλλά κάποιες φορές μπορεί να πάρει τη μορφή εκρηκτικής σχεδόν θραύσης πολλών πλακιδίων ταυτόχρονα εν σειρά.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι αρμοί διαστολής, στην περίπτωση που η τσιμεντοκονία υποστρώματος είναι οπλισμένη, πρέπει να κόβουν τον οπλισμό. Γι’ αυτό και ο οπλισμός πρέπει να βρίσκεται πάνω από τη μέση του συνολικού πάχους της τσιμεντοκονίας.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι αρμοί διαστολής, στην περίπτωση που η τσιμεντοκονία υποστρώματος είναι οπλισμένη, πρέπει να κόβουν τον οπλισμό. Γι’ αυτό και ο οπλισμός πρέπει να βρίσκεται πάνω από τη μέση του συνολικού πάχους της τσιμεντοκονίας.
Τέλος ένα συνηθισμένο λάθος είναι η εφαρμογή της τσιμεντοκονίας υποστρώματος ή το συνδετικό κονίαμα να εφαρμόζεται πάνω σε ελαστικές ασφαλτικές στεγανωτικές στρώσεις με επικάλυψη ψηφίδας. Πάντα θα πρέπει να υπάρχει διαχωριστική στρώση με κάποιο νάυλον ή με επίπαση άμμου ώστε η τσιμεντοκονία ή η στρώση βατότητας συνολικά να είναι ανεξάρτητη της στεγανωτικής στρώσης.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί αν η στεγανοποίηση έχει γίνει πάνω από την τσιμεντοκονία υποστρώματος με ελαστικά οπλισμένα τσιμεντοειδούς βάσης ή πολυουρεθανικά στεγανωτικά υλικά και η κόλλα επικόλλησης των πλακιδίων δεν είναι ελαστική
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)