ΔΙΑΤΡΗΤΗ ΑΣΦΑΛΤΙΚΗ ΜΕΜΒΡΑΝΗ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ.

ΔΙΑΤΡΗΤΗ ΑΣΦΑΛΤΙΚΗ ΜΕΜΒΡΑΝΗ: ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ.

Οι ασφαλτικές μεμβράνες (ασφαλτόπανα) πρέπει να επικολλώνται με ημιανεξάρτητο τρόπο. Αυτό ισχύει για δώματα με κλίση έως 5%.
Για να επιτευχθεί η ημιανεξαρτησία της μεμβράνης από το υπόστρωμά της, διαστρώνεται προηγουμένως διάτρητη ασφαλτική μεμβράνη. Είναι μια μεμβράνη η οποία φέρει οπές στην επιφάνειά της. Η ασφαλτική στεγανωτική μεμβράνη (ασφαλτόπανο) που διαστρώνεται πάνω από αυτήν φλογίζεται και επικολλάται μόνο σε όση επιφάνεια επιτρέπουν οι οπές της πρώτης.
Έτσι διασφαλίζεται μία πρόσφυση περίπου ως το 30% της επιφάνειας του υποστρώματος. Στην υπόλοιπη επιφάνεια, αυτή δηλαδή της διάτρητης μεμβράνης χωρίς τις οπές, η στεγανωτική μεμβράνη δεν επικολλάται, επιτρέποντας τόσο την ημιανεξαρτησία προς το υπόστρωμά της όσο και τη δυνατότητα (σε συνδυασμό με τους κατάλληλους εξαεριστήρες) διαπνοής της μόνωσης ή ακόμη και αφύγρανσης του υποστρώματός της. Ο αέρας ή οι υδρατμοί δηλαδή, όπως ανεβαίνουν προς τα πάνω με την αύξηση της θερμοκρασίας, φθάνουν στα διατρητα φύλλα και από εκεί διαχέονται παντού διαμέσου των ακόλλητων -ελεύθερων επιφανειών τους και μέχρι τους εξαεριστήρες από τους οποίους πλέον μπορούν να διαφύγουν στο περιβάλλον.
Η ημιανεξαρτησία είναι αναγκαία γιατί με αυτό τον τρόπο αυξάνεται το προσδόκιμο ζωής της στεγανωτικής στρώσης καθώς παρακολουθεί μόνο τις δικές του φυσικές συστολές και διαστολές και όχι της επιφάνειας στην οποία έχει συγκολληθεί. Οι διαφορετικές συστολές διαστολές στο υπόστρωμα θα είχαν την τάση να σχίσουν κάποια στιγμή, μία ολικά επικολλημένη στεγανωτική στρώση.
Στην περίμετρο όμως του δώματος, καθώς και σε κάθε σημείο που διακόπτεται η συνέχεια της επιφάνειας (πχ στις υδρορροές, στις βάσεις των ηλιακών συλλεκτών, κλπ) η διάτρητη δεν τοποθετείται, αφήνοντας ένα περιθώριο 50 εκατοστών, για πλήρη επικόλληση της στεγανωτικής ασφαλτικής μεμβράνης στο υπόστρωμα. Αυτό προβλέπεται για να μην παρουσιαστεί αποκόλληση του ασφαλτοπάνου στην περίμετρο και στα σημεία που διακόπτεται από τραβήγματα λόγω συστολών και πλαταγιάσματα από υποπιέσεις.
Σε περιοχές όμως με ισχυρούς ανέμους σε ανοιχτό πεδίο και χαμηλού ύψους στηθαία, οι δυνάμεις που προκαλούν οι υποπιέσεις (καθώς ο άνεμος περνά από πάνω τους) γίνονται ισχυρές και τα 50 εκατοστά πρέπει να αυξάνονται.
Σε τέτοιες π
εριπτώσεις στο τμήμα του δαπέδου του δώματος που εφάπτεται με τις δίεδρες γωνίες των στηθαίων, οι ασφαλτικές μεμβράνες πρέπει να επικολλώνται ολικά σε ένα τετραγωνικό μέτρο. Οπότε σ΄αυτό το τετρ. μέτρο αφαιρείται η διάτρητη μεμβράνη για να επιτευχθεί η πλήρης επικόλληση σε σταθερό υπόστρωμα.
Αυτό πρέπει να γίνεται για να αποφευχθεί το διαγώνιο ζάρωμα που προκαλείται από τη συνισταμένη των δυνάμεων ερπυσμού, τις οποίες επιβάλλουν στις μεμβράνες οι συστολές και διαστολές των θερμοκρασιακών μεταβολών και οι υποπιέσεις πίσω από τα στηθαία λόγω ανέμων που προανέφερα.
[Παρεμπιπτόντως οι υποπιέσεις από ισχυρούς ανέμους αποτελούν και την αιτία που οι εξαεριστήρες πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση μεγαλύτερη των δύο μέτρων από τα στηθαία.]


Γιώργος Μαυρουλέας
Πρόεδρος  της Ecobuilders AE – MONOSCIENCE

Τηλ. Επικοινωνίας: 210 6085528  
 (Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)