ΘΕΡΜΟΜΟΝΩΣΗ ΠΥΛΩΤΗΣ
Η πυλωτή σε μία πολυκατοικία πρέπει πάντα να θερμομονώνεται, για την αποφυγή θερμικών απωλειών του άνωθεν διαμερίσματος (του 1ου ορόφου δηλαδή).
Η ροή της θερμότητας ως γνωστόν έχει κατεύθυνση πάντα από το πιο ζεστό προς το πιο κρύο. Αυτό συμβαίνει καθώς το πιο θερμό σώμα έχει περισσότερη ενέργεια (κινητική σε μοριακό επίπεδο) η οποία μεταφέρεται προς το ψυχρότερο σώμα που έχει λιγότερη (βλ. 2ο θερμοδυναμικό αξίωμα στη Φυσική). Η παρένθεση αυτή από το τεχνικό στο καθαρά θεωρητικό επίπεδο έγινε, για να κατανοήσουμε το γιατί μία μη θερμομονωμένη πυλωτή αποτελεί πρόβλημα κυρίως τη χειμερινή περίοδο και όχι τη θερινή.
Η θερμομόνωση της πυλωτής μπορεί να γίνει είτε κατασκευαστικά, τοποθετώντας το θερμομονωτικό φύλλο ή πάνελ (θερμομονωτικού φύλλου με γυψοσανίδα) μέσα στον ξυλότυπο, είτε εκ των υστέρων. Η εκ των υστέρων θερμομόνωση της οροφής μίας πυλωτής μπορεί να γίνει με θερμομονωτικά φύλλα (από διογκωμένη ή εξηλασμένη πολυστερίνη ή πλάκες από διογκωμένη πολυουρεθάνη, ορυκτοβάμβακες κλπ) που στερεώνονται με ειδικά βύσματα. ΠΡΟΣΟΧΗ: τα βύσματα που θα χρησιμοποιηθούν πρέπει να μην οξειδώνονται. Η πολυστερίνη είτε θα επιχρισθεί (κατά προτίμηση με τα επιχρίσματα που χρησιμοποιούνται και στην εξωτερική θερμομόνωση) είτε θα καλυφθεί με φύλλα γυψοσανίδας.
Πέρα όμως από την πυλωτή και η οροφή υπόγειου γκαράζ με κατοικήσιμο χώρο από πάνω, πρέπει να θερμομονώνεται.
Οι ενεργειακές απώλειες δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένα διαμέρισμα με μη θερμομονωμένη την οροφή της κάτωθεν πυλωτής. Αρκετές φορές εμφανίζονται υγροποιήσεις στο δάπεδο. Οι υγροποιήσεις αυτές μοιάζουν με «ίδρωμα» του δαπέδου και μ’ αυτόν τον τρόπο συνήθως το περιγράφουν οι άνθρωποι που για πρώτη φορά βλέπουν αυτό το φαινόμενο.
Το «ίδρωμα» όμως αυτό, η υγροποίηση της εσωτερικής υγρασίας στα σημεία δρόσου δηλαδή, μπορεί να γίνει όχι μόνο πάνω στην επένδυση του δαπέδου αλλά και κάτω απ’ αυτήν. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν αποκλείεται ακόμη και η εμφάνιση ανερχόμενης υγρασίας στους τοίχους. Η περίπτωση αυτή είναι σπάνια και συμβαίνει κυρίως σε περιοχές που το χειμώνα παρουσιάζονται πολύ χαμηλές θερμοκρασίες.
Συνηθισμένο λάθος εδώ είναι η μη θερμομόνωση των δοκών αλλά και η στερέωση επί της οροφής της πυλωτής, σωλήνων. Αυτές κάποιες φορές μπορεί να εμποδίζουν σημαντικά την ορθή, δίχως θερμογέφυρες, θερμομόνωση της οροφής μιας πυλωτής. Σε αυτή την περίπτωση προτείνουμε τον ψεκασμό με διογκούμενη πολυουρεθάνη και την κατασκευή ψευδοροφής από γυψοσανίδα για την κάλυψή της. ΠΡΟΣΟΧΗ: Σε μια τέτοια εφαρμογή πρέπει να καλυφθούν με φύλλο πολυαιθυλενίου οι επιφάνειες που δε θέλουμε να λερωθούν.
Γιώργος Μαυρουλέας
(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)