ΥΓΡΟΜΟΝΩΣΗ ΣΕ ΚΕΡΑΜΟΣΚΕΠΗ

Στη συγκεκριμένη φωτό βλέπετε το λάθος σε μια κεραμοσκεπή που αποξηλώθηκε τοπικά: Η στεγανοποίηση απολήγει στη μετώπη ελεύθερα. Τα όμβρια που κυλούν επί αυτής καταλήγουν κάτω από τη στεγανωτική στρώση στην απόληξή της και καταστρέφουν τη μετώπη και την πλάκα οροφής στο σημείο αυτό.
Ένα πολύ συνηθισμένο λάθος σε κεραμοσκεπή είναι η μη κατάληξη των στεγανωτικών στρώσεων σε κάποιο κανάλι συγκέντρωσης των ομβρίων και η φραγή τους από τη μετώπη της κεραμοσκεπής. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα όμβρια που εισέρχονται ανάμεσα από τα κεραμίδια και σταματούν στη στεγανωτική στρώση, να καταλήγουν, λόγω των κλίσεων, στα χαμηλότερα σημεία  της κεραμοσκεπής και εκεί να συσσωρεύονται και να διαβρέχουν τη μετώπη της και ασφαλώς σταδιακά να την καταστρέφουν.

Διαμόρφωση καναλιού στην πλάκα οροφής
Αν όμως για λόγους αρχιτεκτονικούς-αισθητικούς επιθυμούμε να μην υπάρχει στην απόληξη της κεραμοσκεπής κανάλι, τότε θα μπορούσε να διαμορφωθεί ένα περιμετρικό κανάλι στο σκυρόδεμα (βλ. σχετικό σχέδιο) λίγες δεκάδες εκατοστά πριν την απόληξη της κεραμοσκεπής καθώς δε φαίνεται από χαμηλά. Αν πάλι ούτε αυτό είναι επιθυμητό τότε έχουμε δύο επιλογές

1) Είτε στην κατάληξη της κεραμοσκεπής (κάτω από τα κεραμίδια) διαμορφώνουμε κλίσεις που οδηγούν σε σωληνάκια εκτόνωσης που διαπερνούν τη φραγή που προκαλεί η μετώπη και η στεγανωτική στρώση γεφυρώνει όλα αυτά τα στοιχεία χωρίς ασυνέχειες.

Τοποθέτηση κεραμιδιών με ειδικό στεγανό κονίαμα
2) Είτε τοποθετούμε τα κεραμίδια με ειδικό στεγανωτικό ινοπλισμένο συνδετικό υλικό που δεν αλλοιώνεται στο χρόνο και δεν προκαλεί αρμούς διακοπής εργασιών, από τους οποίους μπορούν να εισχωρήσουν όμβρια. Άρα καθιστούμε στεγανή την τελική επιφάνεια της κεραμοσκεπής. Αυτό ασφαλώς εμπεριέχει τον κίνδυνο να εισχωρήσουν όμβρια από σπασμένα κεραμίδια.

Άλλο συνηθισμένο λάθος σε κεραμοσκεπή είναι το κάρφωμα των στεγανωτικών μεμβρανών στην πετσωμένη επιφάνεια. Το κάρφωμα-στερέωση της μεμβράνης πρέπει να γίνεται πάνω σε πηχάκια (4Χ1 ή 5Χ1 cm) που έχουν τοποθετηθεί ανά ένα μέτρο κάθετα στο πέτσωμα. Εκεί ακριβώς, σ’ αυτό το υψωματάκι που δημιουργείται από το πηχάκι πρέπει να καρφωθούν και τα καδρόνια στήριξης των κεραμιδιών.

Αυτό είναι αναγκαίο καθώς τα όμβρια που θα εισχωρήσουν ανάμεσα από τα κεραμίδια, ρέουν στο χαμηλότερο επίπεδο και όχι στο ύψωμα που δημιουργεί το πηχάκι. Σε αντίθετη περίπτωση τα όμβρια στην διαδρομή τους θα συναντούσαν τα καρφιά και θα εισχωρούσαν μέσα από αυτά προς τα κάτω, παρακάμπτοντας τη στεγανωτική στρώση.

Γιώργος Μαυρουλέας
Πρόεδρος  της Ecobuilders AE – MONOSCIENCE
Τηλ. Επικοινωνίας: 210 6085528  http://www.monoscience.gr

(Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)