ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΑΝΕΡΧΟΜΕΝΗΣ ΥΓΡΑΣΙΑΣ

Ανερχόμενη υγρασία σε ισόγειο
 εσωτερικό τοίχο
 Η ανερχόμενη υγρασία είναι από τα πιο συχνά συμπτώματα που παρουσιάζονται στα ελληνικά κτήρια και ο τρόπος αντιμετώπισής της είναι από τους πλέον δύσκολους και αρκετές φορές δαπανηρούς ή και οχληρούς. Σε κάθε περίπτωση για την αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι έχουμε κατανοήσει την προέλευση της υγρασίας-την αιτία της δηλαδή.  Δύο απλά παραδείγματα για να αντιληφθούμε τη σημασία της προηγούμενης φράσης είναι τα ακόλουθα:
Εδώ η ανερχόμενη υγρασία οφείλεται σε διείσδυση νερού από
τον αύλειο χώρο και κάτω από το δάπεδο.

1ο παράδειγμα: Σε ισόγειο κτήριο παρουσιάζεται ανερχόμενη υγρασία σε δύο περιμετρικούς τοίχους, από την εσωτερική όψη τους. Από έξω υπάρχει αύλειος χώρος και είναι διαστρωμένος με πλάκες πεζοδρομίου. Το κτήριο βρίσκεται σε περιοχή με χαμηλό σχετικά υδροφόρο ορίζοντα και όχι σε πρανές έδαφος.

Η υγρασία αυτή που μοιάζει με ανερχό-
μενη προέρχεται από νερό που διεισδύει
κάτω από το δάπεδο από τον εξωτερικό
χώρο.
Αν στο παραπάνω κτήριο προσπαθήσουμε να επιλύσουμε το πρόβλημα με κάποιες ενέσεις για ανερχόμενη υγρασία για παράδειγμα, το πιθανότερο θα είναι να μην έχουμε αποτέλεσμα και επίλυση του προβλήματος. Αυτό θα συμβεί γιατί κατά πάσα πιθανότητα η υγρασία (σύμφωνα με την περιγραφή) διεισδύει από τον αύλειο χώρο και κάτω από τις πλάκες του δαπέδου, περνάει κάτω από τις μαρμαροποδιές των εξωθύρων ή και μέσα από τους τοίχους  προς το εσωτερικό του ισογείου, και ερχόμενη σε επαφή με το επίχρισμα των τοίχων, ανεβάζει υγρασία σ’ αυτούς.

Δείτε πόσο εύκολο είναι το νερό να
διεισύσει μέσα από τοίχους και κάτω
από τις μαρμαροποδιές, αν δε μεσολα-
βούν φραγές.
 Άρα η ορθότερη τεχνικά εφαρμογή θα ήταν η αποξήλωση των περιμετρικών πλακών του αύλειου χώρου που έρχονται σε επαφή με τους εξωτερικούς τοίχους του κτηρίου σε πλάτος περίπου 20-30 cm και η φραγή της περιμέτρου με ελαστικά οπλισμένα τσιμεντοειδούς βάσεως υλικά. Η φραγή αυτή θα εμπόδιζε τη διείσδυση του νερού κάτω από το δάπεδο και θα έλυνε το πρόβλημα της εσωτερικής «ανερχόμενης» υγρασίας.

Τα νερά που κατακρημνίζονται κάτω
από τα μάρμαρα αυτής της σκάλας
προκαλούν ανερχόμενη υγρασία στην
κουπαστή της.
2ο παράδειγμα: Σε εξωτερική σκάλα που κατεβάζει σε υπόγειο εμφανίζονται υγρασίες (κυρίως) προς την πλευρά του τοιχίου αντιστήριξης του χώματος. Η υγρασία παρακολουθεί την πορεία των σκαλοπατιών (είναι κατηφορική και παράλληλη με αυτά) και αρκετά έντονη στους 30 ως 50 πόντους πάνω από τα σκαλοπάτια.

 Η αντιμετώπιση του προβλήματος με σκάψιμο του χώματος και στεγανοποίηση του τοιχίου αντιστήριξης δε θα έφερνε κανένα αποτέλεσμα. Η κατηφορική και παράλληλη πορεία της υγρασίας με τα σκαλοπάτια έπρεπε να μας προβληματίσει. Είναι φανερό ότι η υγρασία είναι ανερχόμενη από την επαφή των επιχρισμάτων του τοιχίου αντιστήριξης με το νερό που κυλάει κάτω από τα μάρμαρα της σκάλας και διαμέσου του συνδετικού κονιάματος των μαρμάρων.

Η είσοδος της υγρασίας γίνεται τόσο από τους αρμούς μεταξύ των μαρμάρων όσο και ενδεχομένως από το άνω πλατύσκαλο ή και τον αύλειο χώρο που γειτονεύει με αυτό.

Το νερό διεισδύει από τους αρμούς των μαρμάρινων σκαλοπα-
τιών και από το άνω πλατύσκαλο και καθώς κατακρημνίζεται
προκαλεί την ανερχόμενη υγρασία. Πρέπει να σφραγισθούν οι
 πρώτοι και να γίνει φραγή στο δεύτερο.
Εδώ η επίλυση του προβλήματος θα βρισκόταν α) στη διάνοιξη των αρμών ανάμεσα στα σκαλοπάτια και τα ρίχτια καθώς και στην επαφή αυτών των δύο με το σοβατεπί, και η σφράγισή τους με αρμοσφραγιστικά υλικά, αφού προηγηθεί η χρήση των κατάλληλων primer ή και η χρήση κατάλληλων κορδονιών αύξησης του λόγου επιφάνειας πρόσφυσης του αρμοσφραγιστικού προς τη μάζα του, και β) στη φραγή εισόδου υγρασίας κάτω από το δάπεδο από τον αύλειο χώρο ή το πλατύσκαλο προς τη σκάλα.

Τα δύο παραπάνω παραδείγματα είναι ενδεικτικά του πόσο μια λάθος εκτίμηση του προβλήματος μπορεί να οδηγήσει, όχι απλά σε μη επίλυσή του αλλά και σε επιπλέον κόστος για τον πελάτη.

Μια καθαρά ανερχόμενη υγρασία από το έδαφος μπορεί να λυθεί με πολλούς τρόπους που ο καθένας όμως έχει ειδική εφαρμογή και κατά συνέπεια απαιτεί υψηλή εμπειρία και κατάρτιση. Ένας από αυτούς είναι με ενέσεις λεπτόρρευστων υλικών που δημιουργούν φραγή στην  βάση του τοίχου, σφραγίζοντας ουσιαστικά το πορώδες σε αυτό το σημείο. Οι ενέσεις γίνονται ανά κάποια εκατοστά, των οποίων η απόσταση εξαρτάται από το πάχος της τοιχοποιίας.

Άλλος τρόπος είναι με φραγή σε κάποιο ύψος στη βάση του τοίχου με κοπή παράλληλα με το έδαφος, στο σημείο του συνδετικού κονιάματος και τοποθέτηση μεταλλικού ανοξείδωτου ελάσματος.

Επίσης επειδή το φαινόμενο της ανιούσας υγρασίας είναι ουσιαστικά ηλεκτρικό φαινόμενο, η χρήση ιόντων ή μηχανημάτων που αντιστρέφουν το ηλεκτρικό πεδίο των τοίχων, βοηθούν ώστε η ανερχόμενη υγρασία να κατακρημνίζεται κυριολεκτικά κάτω από τα δομικά υλικά.

Τέλος και κατά περίπτωση, η χρήση προϊόντων νανοτεχνολογίας ή υψηλής διαπνοής επιχρισμάτων και βαφών, μπορούν να δώσουν λύσεις ή συμπληρωματικές επιλογές για μια άρτια αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η εμπειρία και η υψηλή τεχνική κατάρτιση είναι αναγκαία για
την επιτυχή επίλυση ενός προβλήματος ανερχόμενης υγρα-
σίας. Εδώ σ’ αυτό το υπόγειο η υγρασία δεν προέρχεται από το
έδαφος αλλά από όμβρια που καταλήγουν από το δώμα, κά-
νοντας διαδρομή μέσα από σωληνώσεις κάτω από το δάπεδο
του υπογείου και εκτονώνουν εκεί τις υγρασίες! Τα δάπεδο
διαβρέχεται και με τον κορεσμό του το νερό κάνει διαδρομές
κάτω από αυτό, με αποτέλεσμα να προκαλείται σύμπτωμα
ανερχόμενης υγρασίας! Ακόμη και έμπειρος τεχνικός θα μπο-
ρούσε να ξεγελαστεί και να δώσει λάθος τεχνική λύση.

ΠΡΟΣΟΧΗ: η χρήση στεγανωτικών υλικών (πχ ασφαλτικών υλικών, πλακιδίων που έχουν υποστεί υάλωση, τσιμεντοειδών στεγανωτικών κλπ) αντί των αντιστοίχων που δημιουργούν φραγή για την ανερχόμενη, το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι η μεταφορά των συμπτωμάτων της ανιούσας υγρασίας σε υψηλότερο επίπεδο [το ύψος της ανερχόμενης υγρασίας εξαρτάται από τις κολλοειδείς δυνάμεις που είναι πολύ ισχυρές και που αν δεν υπήρχε η εξάτμιση, θα μπορούσαν θεωρητικά να ανεβάσουν το νερό σε ύψος πάνω και από τα 14 μέτρα] εκτός και αν επενδυθεί όλη η επιφάνεια του τοίχου, οπότε θα μπορούσε να ειπωθεί ότι εξαλείφοντας τη δυνατότητα εξάτμισης εξαλείφουμε και τα συμπτώματα.

Κατασκευαστικά η ανερχόμενη υγρασία από το έδαφος αντιμετωπίζεται με φραγές κάτω από το δάπεδο του υπογείου ή του ισογείου αν δεν υπάρχει τέτοιο και οπωσδήποτε κάτω από τους τοίχους πριν την κατασκευή τους. Φραγές επίσης στη βάση των εξωτερικών περιμετρικών τοίχων (είτε αφορούν αύλειο χώρο είτε περιβάλλοντα είτε βεράντες) πριν την τοποθέτηση των εξωτερικών δαπέδων, μπορούν να εξαφανίσουν την πιθανότητα ανερχόμενης υγρασίας.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Η υγρασία γενικότερα αλλά και η ανιούσα, για έναν ακόμη πρόσθετο λόγο, απαιτεί μεγάλη εμπειρία και τεχνική κατάρτιση ώστε να αντιμετωπισθεί οριστικά. Συμβουλευθείτε συνεπώς ειδικό ο οποίος διαπιστωμένα κατέχει και τα δύο.

Γιώργος Μαυρουλέας

Γιώργος Μαυρουλέας

Πρόεδρος  της Ecobuilders AE – MONOSCIENCE

Τηλ. Επικοινωνίας: 210 6085528  
 (Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)