ΥΓΡΑΣΙΕΣ ΣΕ ΔΑΠΕΔΑ. ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

  
 Οι υγρασίες στα δάπεδα έχουν τρεις βασικές αιτίες:
1) είτε την είσοδο νερού από το δάπεδο (περίπτωση υπογείου)
2) είτε εισροή νερού από γειτονικούς χώρους, όπως βεράντες, δώματα ή WC
3)   είτε τη διαρροή σωλήνων νερού (ύδρευσης, συμβατικής ή ενδοδαπέδιας θέρμανσης , Air Condition)  που βρίσκονται κάτω από το δάπεδο.
 Όταν το δάπεδο είναι στρωμένο με κεραμικά πλακίδια ή σχιστολιθικές πλάκες τύπου Καρύστου ή με μαρμαρίνες, τότε οι υγρασίες εμφανίζονται ως λευκά άλατα στους αρμούς των πλακιδίων.
 Όταν το δάπεδο είναι στρωμένο με απορροφητικά μάρμαρα τότε η υγρασία εμφανίζεται ως άλατα και αποχρωματισμός αλλά στην επιφάνεια των μαρμάρων.
 Η βασική αιτία βρίσκεται στην εισροή νερού από βεράντες ή δώματα ή WC τα οποία δεν έχουν μονωθεί επαρκώς με αποτέλεσμα να πλημμυρίζουν και είτε κάτω από τις μαρμαροποδιές των εξωθύρων είτε από την βάση των τοίχων, να εισχωρεί νερό που νοτίζει το κονίαμα συγκόλλησης (λάσπη στην περίπτωση των μαρμάρων και των σχιστολιθικών πλακών ή τσιμεντοκονίας με μίγμα άμμου θαλάσσης και άμμου μπετόν στην περίπτωση των κεραμικών πλακιδίων).
 Όχι σπάνια το νερό μπορεί να εισχωρεί και από τον αύλειο ισόγειο χώρο που είναι διαστρωμένος είτε με πλάκες ή πλακίδια είτε με βιομηχανικό δάπεδο, περνώντας είτε μέσω του συνδετικού κονιάματος των κατωφλίων (μαρμαροποδιές) στις εξώθυρες είτε από τη βάση των οπτοπλινθοδομών (τουβλοδομών δηλαδή).
 Στην περίπτωση που το δάπεδο είναι στρωμένο με ξύλινο παρκέ, τότε τα συμπτώματα παίρνουν τη μορφή φουσκώματος και στρέβλωσης των ξύλων ή χρωματισμός του ξύλου προς το πιο σκούρο (σχεδόν μαύρο). Η αιτία της υγρασίας συνήθως είναι η ίδια με τις τρεις προαναφερθείσες παραπάνω περιπτώσεις.
 Συχνά το νερό κάτω από τα δάπεδα (και ειδικά τα ξύλινα ή εκείνα που έχουν ενδοδαπέδια θέρμανση) μπορεί να κάνει μεγάλες διαδρομές και ο εντοπισμός της πηγής του προβλήματος να είναι εξαιρετικά δύσκολος και συχνά εσφαλμένος. Για τούτο πρέπει να εξετάζονται όλα τα ενδεχόμενα και να χρησιμοποιούνται και τα κατάλληλα εργαλεία (υγρασιόμετρα επιφανείας και βάθους καθώς και θερμοκάμερα) που θα βοηθούσαν στη γνωμάτευση.
 Στην περίπτωση που το δάπεδό μας είναι στρωμένο με εποξειδικές ρητίνες τότε η υγρασία παίρνει τη μορφή φουσκωμάτων της εποξειδικής επίστρωσης και απολέπισής της.
 Το ίδρωμα του δαπέδου πάνω από πυλωτή οφείλεται σε πρόβλημα ανεπαρκούς θερμομόνωσης της τελευταίας και δεν είναι τίποτε άλλο από υγροποιήσεις υδρατμών πάνω σε χαμηλότερης θερμοκρασίας επιφάνειες.
 Το ίδιο σύμπτωμα μπορεί να εμφανισθεί και σε μη θερμομονωμένα δάπεδα υπογείου ειδικά στις ηπειρωτικές ζώνες. Οι υδρατμοί λοιπόν συμπυκνώνονται πάνω στο παγωμένο (λόγω έλλειψης ή πλημμελούς θερμομόνωσης) δάπεδο και παρουσιάζονται συνήθως με τη μορφή νερού στην άνω επιφάνεια του δαπέδου. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να συνοδευτεί και με ανερχόμενη υγρασία στη βάση των τοίχων που συναντούν το δάπεδο, κυρίως γιατί μέρος της υγροποίησης των υδρατμών «μουλιάζει» το συνδετικό κονίαμα (περίπτωση μαρμάρινων ή άλλων πλακών) ή την εξισωτική τσιμεντοκονία (περίπτωση κεραμικών ή άλλων πλακιδίων) και από το σημείο στο οποίο εφάπτονται του επιχρίσματος, «απορροφάται» από τις τριχοειδείς ηλεκτρικές δυνάμεις και εμφανίζονται τα συμπτώματα της ανερχόμενης υγρασίας.
 Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε πως λόγω θερμογέφυρας πλέον, που γίνεται από το μη μονωμένο δάπεδο προς τον τοίχο, μπορεί να έχουμε υγροποιήσεις υδρατμών στη βάση ακόμη και θερμομονωμένων τοιχίων μέχρι ασφαλώς ένα ύψος όχι μεγαλύτερο των 40-50 εκατοστών από τη βάση του αμόνωτου δαπέδου.
 Η διάκριση μιας υγροποίησης υδρατμών πάνω σε παγωμένες επιφάνειες, από μια εισροή νερού από έξω προς τα μέσα, πέρα από τη συμπτωματολογία (η δεύτερη περίπτωση μεταφέρει πάντοτε άλατα που επικάθονται και δημιουργούν κηλίδες ή υπό τύπου χιόνος σχηματισμούς) είναι εύκολη με τη χρήση μιας αυτοκόλλητης πλαστικής ταινίας πάνω σε τμήμα της επιφάνειας που εμφανίζεται το σύμπτωμα. Αν το νερό εμφανίζεται από την πίσω πλευρά της ταινίας, τότε έχουμε διαρροή από έξω προς τα μέσα. Αν εμφανίζεται από τη μέσα πλευρά (αυτή του εσωτερικού χώρου δηλαδή) τότε το πρόβλημα οφείλεται σε δρόσο, δηλαδή υγροποίηση των υδρατμών πάνω σε χαμηλότερης θερμοκρασίας επιφάνειες.
Προσοχή: Το φαινόμενο αυτό μπορεί να αντιστραφεί το καλοκαίρι και να ομοιάζει με εισροή νερού ενώ είναι υγροποίηση λόγω διαφοράς θερμοκρασίας (έξω ζέστη και δροσιά στο εσωτερικό του κτιρίου). Γι’ αυτό η χρήση της ταινίας πρέπει να γίνεται μόνο την περίοδο του χειμώνα.
Γιώργος Μαυρουλέας

Πρόεδρος  της Ecobuilders AE – MONOSCIENCE

Τηλ. Επικοινωνίας: 210 6085528  
 (Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση των κειμένων ή τμήματος αυτών χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)